پرسش وپاسخ +جدید

منظور از مهدويت چيست واز چه زمانى آغاز شده است؟

پاسخ: اعتقاد به مهدى موعود مسئه اى است که در تمام اديان ومذاهب مختلف جهان اعم از وثنيت، کليميت، مسيحيت، مجوسيت، اسلام وغيره مطرح بوده وهست؛ بدين معنى که در آخر الزمان، مصلحى ظهور خواهد کرد وبه جنايتها وخيانتها وتبعيضهاى بشر خاتمه خواهد داد.

آرى، (اعتقاد به مهدى)، نه تنها يک باور اسلامى است، که عنوانى مى باشد براى خواسته ها وآرزوهاى همه انسانهاى دردمند وستمديده، با کيش ومذاهب گوناگون؛ وهمچنين، بازده الهام فطرى مردم است، وبا همه اختلافاتى که در عقيده ومذهب دارند، دريافته اند که براى انسانيت در روى زمين، روز موعودى وانسان موعودى خواهد بود؛ که با ظهورش هدف نهايى اديان الهى تحقق يافته ومسير آن به دنبال رنجى بسيار، هموارى واستوارى لازم را مى يابد. بنابراين، مسئله مهدويت با سابقه اى ديرينه، ريشه در مذهب دارد.

اگر چه غير از قرآن مجيد، تمامى کتابهاى آسمانى ديگر دستخوش تحريف شده اند، ليکن با اين وجود، جملاتى از دستبرد ديگران مصون مانده است، که در آنها از آمدن مهدى موعود ومصلح جهانى گفتگو شده است، وچون اين مطلب به صورت پيشگويى ومربوط به آينده است، ومضامين آن در قرآن وروايات متواتر وارد شده است از اين رهگذر مسلم مى شود که اين عبارتها از منطق وحى سرچشمه گرفته واز دستبرد انسانها در طول تاريخ در امان مانده است.

از جمله روايات متواترى که به ظهور (مهدى موعود) وعده داده، حديث معروف نبوى است که فرمود: (اگر از عمر دنيا يک روز بيش باقى نمانده باشد، خداوند آن روز را طولانى کند تا مردى از امت وخاندان من که نامش نام من است ظاهر شود، وزمين را از عدل وداد پر کند چنانکه از ظلم وستم پر شده باشد).

در ساير اديان وکتب آسمانى از مهدى موعود چگونه ياد شده است؟

پاسخ: با تحقيق وجستجو در کتب اديان ومذاهب آسمانى، به اين نتيجه قطعى ومسلم مى رسيم که اعتقاد به مهدى موعود اختصاص به مسلمانان ندارد، بلکه ساير اديان ومذاهب نيز در اين عقيده با مسلمين شريک مى باشند. لطفا دقت کنيد:

1- منابع زردشت: در (زند)، که کتاب مذهبى زردشتيان است، درباره انقراض اشرار ووراثت صالحان آمده است: (لشگر اهريمنان با ايزدان، دائم در روى خاکدان، محاربه وکشمکش دارند، وغالبا پيروزى با اهريمنان باشد؛ اما نه به طورى که ايزدان را محو منقرض سازند؛ چه در هنگام تنگى از جانب (اورمزد) که خداى آسمان است به (ايزدان) که فرزندان اويند، يارى مى رسد ومحاربه ى ايشان نه هزار سال طول مى کشد؛ آنگاه پيروزى بزرگ از آن ايزدان مى شود واهريمنان را منقرض مى سازند. وتمام اقتدار اهريمنان در زمين است ودر آسمان راه ندارند، وبعد از پيروزى ايزدان، وبرانداختن تبار اهريمنان، عالم کيهان به سعادت اصلى خويش رسيده، وبنى آدم بر تخت نيکبختى خواهند نشست.

ودر کتاب (جاماسب نامه) آمده است که: (مردى بيرون آيد از زمين تازيان، از فرزندان هاشم، مردى بزرگ سر وبزرگ تن وبزرگ ساق، وبر دين جد خويش بود، با سپاه بسيار، وروى به (ايران) نهد وآبادانى کند وزمين پر داد کند..).

ودر جاى ديگرى آمده است: (سوشيانس (نجات دهنده بزرگ) دين را به جهان رواج دهد، فقر وتنگدستى را ريشه کن سازد، ايزدان را از دست اهريمن نجات داده، مردم جهان را هم فکر وهم گفتار وهم کردار گرداند).

2- منابع هندى: در کتاب (شاکمونى) که از سردمداران کافران هند است وبه عقيده پيروانش، پيامبر وصاحب کتاب آسمانيست، اشاره به وحدت ديانت در زمان آن پرچم دار روحانى جهان نموده گويد: (پادشاهى ودولت نياز به فرزند سيد خلايق دو جهان (کشن)بزرگوار تمام شود، وى کسى باشد که بر کوههاى مشرق ومغرب دنيا حکم براند وفرمان کند، واز سودان که زير خط استوا است تا ارض تسعين که زير قطب شمال است وماوراء بحار را صاحب شود، ودين خدا يک دين شود، ودين خدا زنده گردد، ونام او ايستاده باشد وخداشناس باشد).

ونيز در کتاب (ديد) که نزد هنديان از کتب آسمانى است، مى گويد: (پس از خرابى دنيا پادشاهى در آخر الزمان پيدا شود، که پيشواى خلايق باشد، ونام او (منصور)باشد، وتمام عالم را بگيرد وبه دين خود آورد، وهمه کس را از مؤمن وکافر بشناسد، وهرچه از خدا خواهد برآيد).

3-انجيل: (کمرهاى خويش را بسته، چراغهاى خود را افروخته بداريد، وشما مانند کسانى باشيد که انتظار آقاى خودشان را مى کشند که چه وقت از عروسى مراجعت مى کند، تا هر وقت که آيد ودر را بکوبد، بى درنگ براى او باز کنند، خوشا به حال آن غلامان که آقاى ايشان چون آيد ايشان را بيدار يابد... پس شما نيز مستعد باشيد، زيرا در ساعتى که گمان نمى بريد بسر انسان مى آيد).

4- تورات: (ونهالى از تنه (يسى) بيرون آمده، وشاخه اى از ريشه هايش خواهد شکفت وروح خدا بر او قرار خواهد گرفت... مسکينان را به عدالت داورى خواهد کرد وبه جهت مظلومان زمين به راستى حکم خواهد کرد... گرگ با بره سکونت خواهد کرد وپلنگ با بزغاله، وگوساله وشير وپروارى با هم. وطفل کوچک آنها را خواهد راند... در تمامى کوه مقدس من، ضررى نخواهند کرد. زيرا که جهان، از معرفت خدا پر خواهد شد).

5- زبور: شريران منقطع خواهند شد، واما منتظران خداوند، وارث زمين خواهند شد. هان بعد از اندک زمانى شرير نخواهد بود. ودر مکانش تأمل خواهى کرد ونخواهى بود. واما حليمان وارث زمين خواهند شد... وميراث آنها خواهد بود تا ابد الآباد).